تبیین الگوهای مکانی شدت های خشکسالی در ایران
عنوان مقاله: تبیین الگوهای مکانی شدت های خشکسالی در ایران
شناسه ملی مقاله: JR_JSAEH-9-4_001
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JSAEH-9-4_001
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
سوسن حیدری - Department of Physical Geography, Faculty of Geography, University of Tehran
مصطفی کریمی - Department of Physical Geography, Faculty of Geography, University of Tehran
قاسم عزیزی - Department of Physical Geography, Faculty of Geography, University of Tehran
علی اکبر شمسی پور - Department of Physical Geography, Faculty of Geography, University of Tehran
خلاصه مقاله:
سوسن حیدری - Department of Physical Geography, Faculty of Geography, University of Tehran
مصطفی کریمی - Department of Physical Geography, Faculty of Geography, University of Tehran
قاسم عزیزی - Department of Physical Geography, Faculty of Geography, University of Tehran
علی اکبر شمسی پور - Department of Physical Geography, Faculty of Geography, University of Tehran
شناخت الگوهای مکانی رخداد خشکسالی نقش مهمی در پایش، پیش آگاهی و پیشبینی، مقابله، کاهش آسیبپذیری و افزایش سازگاری با این مخاطره دارد. هدف پژوهش شناسایی پراکنش مکانی و تحلیل الگوهای مکانی سالانه، فصلی و ماهانه شدتهای خشکسالی ایران است. با این هدف، استخراج شدتهای خشکسالی از دادههای بارش ماهانه بازکاوی شده (ERA۵) مرکز پیش بینی میان مدت اروپا (ECMWF) در بازه زمانی ۲۰۲۱-۱۹۷۹ و شاخص ZSI انجام شد. برای دستیابی به هدف تحقیق و تبیین الگوی مکانی حاکم بر فراوانی شدتهای خشکسالی (بسیارشدید، شدید، متوسط و ضعیف) از روشهای آمار فضایی مانند خودهمبستگی موران جهانی، شاخص انسیلن محلی موران و لکههای داغ استفاده شد. نتایج شاخص موران جهانی نشان داد که با افزایش شدت، پراکنش مکانی پدیده خشکسالی خوشهای شده است. توزیع مکانی شاخص موران محلی و لکههای داغ نیز این امر را تایید میکنند. تضاد بسیار واضح در خوشه های محلی رخداد بالا (پایین) و همچنین لکه های داغ (سرد) خشکسالی های شدید (بسیار شدید) سالانه در جنوب، جنوب شرق و شرق دیده شد. در فصل پاییز خشکسالی های ضعیف تا بسیارشدید، جهتگیری جنوبشرقی- شمالغربی دارند. اما در فصل بهار و زمستان الگوی مکانی خشکسالی بسیارشدید برعکس خشکسالی شدید و متوسط است. با وجود تغییرپذیری نسبتا بالای بیشینه خودهمبستگی فضایی مثبت خشکسالیهای شدید و بسیارشدید ماهانه، الگوی مکانی آن ها تقریبا مشابه است. تشکیل خوشه های مکانی خشکسالی های شدید و بسیار شدید در شمال غرب، شمالشرق و به ویژه سواحلخزری، هشدار جدی در مورد مدیریت منابع آب به خصوص برای فعالیت های مبتنی بر رخداد بارش، مانند کشاورزی است.
کلمات کلیدی: Natural hazards, spatial patterns, Moran statistics, spatial autocorrelation, hot spots, مخاطرات طبیعی, الگوهای فضایی, آماره موران, خودهمبستگی فضایی, لکه های داغ
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1689268/