فردوس قلاوند - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
سمیه سالاری - گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
احمد طاطار - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان
محمدرضا قربانی - گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
سید کاظم موسوی فخر - شرکت سلامت دان دزفول

زمینه مطالعاتی: محدودیت غذایی سبب بروز کاهش آسیت، عارضه مرگ ناگهانی، اختلالات اسکلتی، تلفات و چربی حفره ی شکمی ولاشه می شود. هدف: این تحقیق به منظور بررسی اثرات محدودیت کمی خوراک بر عملکرد، فراسنجه های خونی، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و خصوصیات فضولات جوجه های گوشتی انجام شد. روش کار: آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد ۳۰۰ قطعه جوجه گوشتی سویه راس ۳۰۸ از سن ۱۱ تا ۳۵ روزگی در ۵ تیمار، ۵ تکرار و ۱۲ قطعه در هر تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل ۱) جیره پایه (بر اساس ذرت- سویا)، ۲) دسترسی خوراک به میزان ۹۵ درصد خوراک شاهد، ۳) دسترسی خوراک به میزان ۹۰ درصد خوراک شاهد، ۴) دسترسی خوراک به میزان ۸۵ درصد خوراک شاهد و ۵) دسترسی خوراک به میزان ۸۰ درصد خوراک شاهد بودند. فلورمیکروبی سکوم در ۳۵ روزگی و آنالیز لاشه در ۴۲ روزگی بررسی شد. نتایج: محدودیت کمی خوراک مصرف خوراک و افزایش وزن بدن را کاهش داد (۰۵/۰>P). خصوصیات لاشه، ضریب تبدیل خوراک و خصوصیات فضولات دفعی تحت تاثیر محدودیت خوراک قرار نگرفتند (۰۵/۰P). محدودیت خوراک در سطح ۸۰ درصد، باعث افزایش معنی دار تعداد باکتری های لاکتوباسیلوس و کاهش معنی دار باکتری های ای کولای شد (۰۵/۰>P). محدودیت خوراک سبب کاهش تری گلیسرید و LDL خون شد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری نهایی: اگر چه اعمال محدودیت خوراک تا سطح ۸۰ درصد، سبب کاهش مصرف خوراک و اضافه وزن جوجه های گوشتی در کل دوره پرورش شد اما این محدودیت سبب بهبود فلور میکروبی دستگاه گوارش، کاهش فراسنجه های لیپیدی خون و کاهش دفع پروتئین شد.

جوجه گوشتی, فلور میکروبی, لاشه, محدودیت خوراک