محمد سروش زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد ، گروه مهندسی مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
رضا دهملایی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
سیدرضا علوی زارع - عضو هیئت علمی گروه مهندسی مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مصطفی اسکندری - عضو هیئت علمی گروه مهندسی مواد، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

در این مقاله جنبه های ریزساختاری و مقاومت خزشی فلز جوش در اتصالات جوشی فولاد مقاوم به حرارت HP اصلاح شده بانایوبیوم (پیرشده به ریختگی) بررسی گردید. جوشکاری با حرارت های ورودی ۰۵ / ۱ و kj/mm ۱۳ / ۱ با استفاده از فلزات پرکننده ENiCrFe-۳ و ENiCrMo-۳ توسط فرآیند SMAW انجام گردید. برای بررسی ریز ساختار فلزات پایه و فلزاتجوش از میکروسکوپ نوری (OM) استفاده شد. آزمایش خزش فلزات جوش با استفاده از روش خزش فرورونده در دمای˚C ˚۸۰۰ تحت تنش ثابت MPa ۹۲۴ ، برای مدت یک ساعت انجام گردید. نتایج نشان داد که ریز ساختار این فولاد در حالتریختگی دارای زمینه ی آسنیتی همراه با کاربیدهای اولیه NbC و (Cr(۲۳)C(۶ بوده در حالیکه در اثر پیر شده تغییراتساختاری زیادی در ریزساختار آلیاژ نظیر تشکیل رسوبات فاز G و انحلال رسوبات کاربید نایوبیوم مشاهده گردید. نتایج ریزساختاری فلز جوش نیز نشان داد که ساختار هر دو فلز پرکننده اینکونل ۶۲۵ و ۱۸۲ کاملا آستنیتی بوده و با مورفولوژیدندریتی انجماد یافته اند. همچنین، مقایسه رفتار خزشی فلزات جوش نشان داد که اینکونل ۱۸۲ به دلیل کم بودن تنش هایحرارتی در ریزساختار و کمتر بودن میزان عمق فرروندگی نسبت به اینکونل ۶۲۵ مقاومت خزشی بهتری برخوردار می باشد.

خزش فرورنده، ریزساختار، SMAW ، HP Steel ، فاز G