اثر تغذیه پروبیتیک درگله های مرغ مادر و تخمگذار بر تولید و کیفیت تخم مرغ

تاثیر پروبیوتیک ها بر عملکردهای تولیدی و کیفیت تخم مرغ در گله های مرغ تخم گذار در سطوح مختلف مطاله شده است. نتایج حاصله نشان داده است که تغذیه پروبیوتیک موجب افزایش معنی داری در سرعت رشد مرغ های تخم گذار شده و وزن بدن نیمچه را در زمان بلوغ افزایش می دهد و همچنین موجب افزایش بازده غذا و بهبود ضریب تبدیل خوراک می شود. مصرف پروبیوتیک در تغذیه مرغ های تخم گذار باعث افزایش کیفیت پوسته تخم مرغ شده، رنگ و کیفیت زرده و همچنین واحد هاف (Haugh) بهبود می یابد، در عین حال میزان کلسترول زرده کاهش می یابد. استفاده از پروبیوتیک ها میزان تولید و وزن تخم مرغ را افزایش می دهد و تعداد تخم مرغ های صدمه دیده کاهش می یابد. در یک آزمایش استفاده از پروبیوتیک در خوراک مرغ های تخم گذار باعث افزایش درصد تخم گذاری گله شده است. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از 500 میلی گرم پروبیوتیک در یک کیلوگرم خوراک باعث افزایش متوسط وزن تخم مرغ تولیدی کل گله تا 50/21 گرم می شود. یکی از اثرات مهم مصرف پروبیوتیک افزایش استحکام و ضخامت پوسته تخم مرغ می باشد. این مسئله زمانی اهمیت بیشتری می یابد که پرنده در اوج تولید خود قرار داشته باشد و کیفیت پوسته به دلیل تولید زیاد کاهش یابد. پروبیوتیک ها بستری مناسب برای جذب کلسیم و فسفر در روده فراهم می کنند. ثابت شده است که این باکتری های پروبیوتیک ها با کاهش PH روده و افزایش کلسیم و فسفر حفاظت شده و قابل جذب، باعث جذب بیشتر این دو ماده معدنی می شوند لذا محتوای کلسیم، فسفر، کارتنوئیدها و آلبومین را در سرم خون افزایش می دهند و از دو طریق موجب کاهش کلسترول خون می شوند: 1) استفاده از کلسترول موجود در شیره پانکراس و شیره روده برای مصرف و متابولیسم خود و به دنبال آن میزان جذب کلسترول از غشای روده کاهش می یابد 2) مهار آنزیم هیدروکسی 1- متیل 1- گلوتاریل کوآنزیم A. مصرف پروبیوتیک ها میزان باروری و قابلیت هچ را افزایش می دهد و علاوه بر کاهش آلودگی تخم مرغ نطفه دار کیفیت نیز بهبود می یابد. این موضوع در مزارع پرورش مرغ مادر از لحاظ اقتصادی و بهداشتی بسیار حائز اهمیت می باشد. تغذیه پروبیوتیک ها در اواخر دوره تولید سبب افزایش در تولید و کیفیت تخم مرغ می شود. علاوه بر این تغذیه این میکروارگانیسم ها در زمان تولک بری باعث افزایش تولید و کارایی در دوره بعد تخم گذاری می شود. سرعت مرگ ومیر در مرغ های تغذیه شده با پروبیوتیک ها کاهش چشمگیری می یابد. این اثر به دلیل تاثیر مطلوبی است که این میکروارگانیسم بر روی ترکیب فلور میکروبی معده حیوان می گذارد و باعث از بین رفتن پاتوژن های موجود در دستگاه گوارش و افزایش توان ایمنی بدن می شود. سالمونلوسیس بیماری مشترک بین انسان و دام می باشد و از طریق محصولات آلوده طیور به این پاتوژن به انسان منتقل می شود علاوه بر این ابتلای طیور مخصوصا مرغ های تخم گذار و مرغ مادر به این بیماری صدمات جبران ناپذیری به واحدهای پرورش این پرندگان وارد می نماید. تحقیقات و مطالعات متعدد نشان داده است که مصرف پروبیوتیک به میزان 500 میلی گرم در کیلوگرم خوراک بهترین اثر گذاری را دارا می باشد و مصرف بیش از این مقدار افزایش معنی داری را نشان نمی دهد.

Keywords:

پروبیتیک , گله مرغ های مادر و تخم گذار , تخم مرغ , کلسترول