مهدی پورداود - مرکز آموزش جهادکشاورزی استان فارس
میرمسعود سجادی - گروه زیست شناسی دریا ، دانشکده علوم پایه دانشگاه هرمزگان
امیرهوشنگ بحری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد هرمزگان
حمیدرضا احمدنیا - گروه شیلات و محیط زیست، دانشگاه تهران

یکی از پروبیوتیک هایی که به طور معمول در آبزی پروری مورد استفاده قرار می گیرد مخمر نانوایی یا ساکارومایسیس می باشد. این میکروارگانیزم ها منبع خوبی از پروتئین ها، نوکلئوتید ها، ویتامین ها پلی ساکاریدها و بتاگلوکان می باشند. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات مخمر پروبیوتیکی ساکارومایسیس سرویزیا (Saccharomyces cervisia) روی رشد، بازماندگی و مقاومت در برابر استرس های محیطی ماهی سوروم (Heros severus) انجام شد. آزمایش فوق به صورت یک طرح کاملاً تصادفی در قالب 4 تیمار و 3 تکرار صورت پذیرفت. تیمارها شامل سه سطح ( 1X10(12).0/5X10(12 و( 2X10(12 سلول مخمر در هر کیلوگرم جیره غذا بودند که طی 30 روز به مصرف ماهی رسیدند. نتایج نشان داد که مخمر مورد نظر بر مبنای میزان بکار رفته، بر شاخص های رشد (وزن نهایی، نرخ رشد ویژه) و نرخ بقاء، تاثیرات مثبت و معنی داری داشتند (p<0/05)، همچنین ضریب تبدیل غذایی (FCR) و ضریب کارایی پروتئین (PER) به طور معنی داری کاهش یافت (P<0/01). در آزمایش تنش با آمونیاک نیز، کاربرد جیره های حاوی مخمر نسبت به گروه شاهد، سبب ارتقای نرخ بقاء بچه ماهیان تحت تیمار شد. در نتیجه کاربرد این مخمر پروبیوتیکی می تواند علاوه بر افزایش سطوح پروتئین لاشه با کاهش میزان غذای مورد نیاز آبزیان و همچنین بالا بردن مقاومت ماهی در برابر تنش های محیطی سبب بهبود میزان بقاء شود.

پروبیوتیک، مخمر ساکارومایسیس، ماهی سوروم، شاخص های رشد