فاطمه رستمی - کارشناس ارشد مطالعات برنامه درسی دانشگاه علامه طباطبایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تربیت خانواده بر میزان دین پذیری فرزندان صورت پذیرفته است. خانواده واحدی است جزئی اما اهمیت آن تا آنجاست که در همه جوامع به عنوان اصلی ترین نظام اجتماعی پذیرفته شده است. تاثیر خانواده بر فرزندان بدون مقدمه و با سرعتی شگرف آغاز می شود و به همین دلیل است که ماموریت اصلی فرایند تربیت به آن مربوط می شود.از تاثیرگذارترین عوامل حرکت مطلوب فرزندان در مسیر تربیت دینی، خانواده و روابط دینی والدین است که مهمترین و نخستین نهاد تربیتی فرد محسوب میشود. خانواده بر اساس جایگاه خود، بیشترین تاثیر را بر تربیت فرزندان دارد؛ درواقع فرزندان قبل از رسیدن به شش سالگی، شاکله شخصیتی شان شکل میگیرد. یکی از این فاکتورهای شخصیت، شخصیت دینی است. از آنجایی که تمام عالم پیرامونی فرزندانرا عموما والدین و افراد نزدیک به آنها شکل میدهند،بنابراین تاثیر پذیرفتن آنها از والدین از لحاظ فرهنگ دینی به مراتب گسترده تر از دیگران است؛ عموما اگر والدین افراد متدین و مذهبی باشند، ناخودآگاه فرزند به سمت دین کشیده میشود و از همان کودکی با دین آشنا میشود؛ البته این امر عمومیت نداشته، ولی از تاثیرگذاری آن نمیتوان غافل ماند.روش پزوهش حاضر توصیفی- تحلیلی می باشد.تحقیق بر آن دارد که نشان دهد، میزان دینداری والدین، تاثیر بسیار زیادی بر دینپذیری فرزندان دارد و در پایان نیز چند راهکار پیشنهادی در این زمینه که والدین چگونه میتوانند فرزندان دیندار تربیت کنند، ارائه شده است.

خانواده ، دینداری، فرهنگ دینی، دین پذیری ،تربیت فرزند.