علی نجفی - گروه زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسن کریم پور - مرکز تحقیقات ذخایر معدنی شرق ایران، دانشگاه فردوسی مشهد
مجید قادری - گروه زمین شناسی اقتصادی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

معدن رحیمی در شمال باختر فردوس واقع شده است. اغلب واحدهای رخنمون یافته در این محدوده، واحدهای آذرآواری و گدازه های حدواسط هستند که توده های نیمه عمیق در آنها نفوذ کرده و عمدتاً دگرسانی کلریتی، سیلیسی، سریسیتی، آرژیلیک و کربناتی نشان می دهند. توده های نفوذی بیشتر تیپ I، با ماهیت کالک آلکالن غنی از پتاسیم تا شوشونیتی هستند. کانی سازی مس به صورت رگه های کوارتز با کنترل ساختمانی به شکل رگه ای و برشی در امتداد گسل اصلی منطقه و در تماس توده های نفوذی با واحدهای ولکانیکی و پیروکلاستیکی است. کانه های هیپوژن شامل اسپکیولاریت، کالکوپیریت، پیریت، بورنیت و گالن است و کالکوزیت، کوولیت، دیژنیت، مالاکیت، آزوریت، کریزوکلا، فیروزه، اکسیدهای آهن و کربنات به صورت ثانویه یافت می شود. بررسی های ژئوشیمیایی، ناهنجاری های مس، طلا، سرب، روی، بیسموت و کبالت نشان می دهد. بر اساس ویژگی های زمین شناسی، آلتراسیون، کانی سازی و ژئوشیمی، معدن رحیمی، یک کانی سازی بزرگ مس- طلا نوع IOCG است. مقایسه ویژگی های این معدن با معادن بزرگ دنیا و ایران نشان می دهد این معدن شباهت هایی با معدن مانته ورده شیلی دارد، ولی بیشترین انطباق آن با معدن قلعه زری ایران است.