هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکانیزم های حاکمیت شرکتی بر تمرکز مشتری با نقش تعدیل گری توانایی مدیران می باشد. شرکت های با مشتری متمرکز، دارای ریسک تجاری بالاتری هستند. زیرا، زیان مشتری عمده، می تواند منجر به کاهش قابل توجه در جریان نقدی تامین کنندگان شود. از این رو، مدیران درخواست پاداش بالاتری برای پوشش این ریسک احتمالی دارند. همچنین ، تمرکز مشتری مدیران را قادر به نوعی چانه زنی بیشتر می کند که این می تواند پاداش نقدی آن ها را افزایش دهد. یکی از راه های مقابله با پیامدهای منفی تمرکز بر مشتری در شرکت ها، استقرار مکانیزم های حاکمیت شرکتی است . حاکمیت شرکتی مجموعه قوانین ، مقررات، ساختارها و سیستم هایی است که موجب دستیابی به هدف های شفافیت ، عدالت ، رعایت حقوق ذینفعان و پاسخگویی می شود. با توجه به این تعریف در صورت استقرار حاکمیت شرکتی در شرکت ها، منافع مشتریان تا حد زیادی تامین شده و میزان رضایت مندی آنها افزایش قابل ملاحظه ای خواهد یافت . امروزه در محیط کسب و کار جلب رضایت مشتری در دستیابی سازمان ها به اهدافشان نقشی مهم و اساسی دارد. اما نمی توان گفت که همه ی مشتریان به یک اندازه در موفقیت سازمان نقش دارند و نکته ای که در مطالعات مدیریت ارتباط با مشتری بر آن تاکید می شود، مساله تمرکز مشتری است . بنابراین افزایش تمرکز مشتری ، عملکرد مالی شرکت ها را بهبود می بخشد. همچنین شرکت های برخوردار از تمرکز مشتری بالا، مدیریت موجودی بهینه تری را تجربه می کنند.