خطرات بهداشتی و آلایندگی آرسنیک در چشمه های آبگرم خرقان، قزوین

وجود آرسنیک یکی از بزرگ ترین نگرانی های بهداشتی در برخی آب های طبیعی به شمار می رود. غلظت آرسنیک در آب های طبیعی به طور معمول کمتر از g μL(-1)2-1 می باشد. با این حال، آب ها به ویژه آب های زیرزمینی که با ذخایر معدنی سولفیدی و یا نهشته های رسوبی حاصل از سنگ های آتش فشانی در ارتباط می بشند، غلظت قابل توجهی از آرسنیک را نشان می دهند. یکی دیگر از مناقع آنومال آرسنیک در جهان چشمه های آبگرم و آب های ژئومال می باشند. چشمه های آب گرم خرقان در شهر آبگرم استان قزوین قرار دارند و از پیشینه تاریخی بسزایی برخوردارند. این چشمه ها در امتداد گسلی با روند شمال باختری- جنوب خاوری واقع شده اند و متعلق به محدوده زمین گرمایی آوج، یکی از 18 منطقه زمین گرمایی شناخته شده در ایران می باشند. سازمان بهداشت جهانی حدمجاز آرسنیک در آب آشامیدنی را( 0/01mgL(-1 توصیه نموده است. مقادیر آرسنیک اندازه گیری شده در تمام نمونه های آبگرم چندین برابر استاندارد سازمان بهداشت جهانی است. در معرض آرسنیک قرار گرفتن به مدت طولانی حتی در مقادیر کم (0/05 میلی گرم در لیتر) باعث افزایش خطر ابتلاء به سرطان پوست، ریه، مجاری اداری، مثانه و سرطان کلیه می شود.

Keywords:

آرسنیک , اثرات زیست محیطی , آب گرم , خرقان