علی محمد خاکسار - دانش آموخته کارشناسی ارشد مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران
احسان محمدی منیع - دانش آموخته کارشناسی ارشد مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران

عرصه بین الملل همواره محل رقابت بازیگران دولتی بوده است اما پس از جنگ سرد تلاشهایی برای ایجاد همکاری بیشتر بین این بازیگران شکل گرفت که به دنبال ایجاد ارزشها و هنجارهای مشترک برای تشکیل یک جامعه بین الملل مبتنی بر همکاری بودند . حقوق بین الملل به عنوان مهمترین منبع هنجارساز در روابط بین الملل این ظرفیت را داشته است که درراستای حل مسائل اساسی بین المللی به کار گرفته شود. بر این اساس سوال اصلی پژوهش حاضر این است که: حقوق بین الملل چه جایگاهی در روابط بین الملل برای حل مسائل اساسی بین المللی داشته است؟ در پاسخ به این سوال در چارچوب مکتب جامعه بین الملل این فرضیه به سنجش گذاشته میشود که: چنین به نظر میرسد هرچند حقوق بین الملل ظرفیت حل مسائل مهم بین المللی را دارد اما به دلیل استفاده ابزاری قدرتهای بزرگ از آن و تبدیل نشدن آن به هنجار بین المللی مورد توافق کشورها، نمیتواند از همه ظرفیت خود برای حل مسائل بین المللی استفاده کند. برای آزمون این فرضیه رویکرد حقوق بین الملل به سه مسئله بحران سوریه، بحران یمن و ترور قاسم سلیمانی بررسی میشود.

حقوق بین الملل؛ روابط بین الملل؛ جامعه بین الملل؛ قدرتهای بزرگ؛ هنجارهای بین المللی.