ابوذر عمرانی - دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی
فاطمه محبوب - دانشجوی دکتری رشته مسائل ایران دانشگاه آزاد مشهد

سیاست خارجی ایران پس از انقلاب اسلامی دستخوش تغییر و تحولات جدی گردید. یکی از بارزترین این تغییرات خروج ایران از زمره متحدین امریکا و بلوک غرب و پیوستن آن به بلوک کشورهای غیرمتعهد بود. از آن پس ایالات متحده از هیچ کوششی برای تضعیف یا از بین بردن انقلاب ایران فروگذار نکرده است. به همین دلیل از دید جمهوری اسلامی، ایالات متحده به عنوان دشمن اصلی و تهدیدی برای بقای رژیم در محیط امنیتی منطقه و جهان است. از این رو این سوال مطرح میشود که سیاست خارجی ایران در قبال امریکا بر چه مبنایی قرار گرفته است؟ فرضیه این است که اگرچه دولتهایی که پس از انقلاب روی کار آمده اند نسبت به نوع روابط با امریکا سیاستها و گفتمانهای متفاوتی داشته اند، ولی متاثر از فاکتورهایی مانند مبانی ایدئولوژیک و ساختارهای داخلی، سیاست خارجی ایران نسبت به امریکا حالت تعارضی و مقابله جویانه داشته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاریخی سیاست خارجی جمهوری اسلامی در قبال امریکا، و نشان دادن ماهیت این روابط است تا با ارائه راهکارهایی، به نحو بهتری به پیگیری منافع ملی پرداخته شود. روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی است.

سیاست خارجی، انقلاب اسلامی ایران، ایالات متحده امریکا، تحریم.