هادی امجدی - دانش آموخته رشته جغرافیای سیاسی

در طول تاریخ استفاده از تحریم های اقتصادی همواره به عنوان یکی از عناصر لایتجزای سیاست خارجی اغلب دولت ها بوده است. هدف از تحریم می تواند محروم کردن کشور موردنظر از دستیابی به بازار جهانی کالا و خدمات و سرمایه و منزوی کردن آن کشور باشد. در این بین تحریم های اقتصادی ممکن است رشد اقتصادی کشور را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از تحریم های اقتصادی، تحریم بانکی است، براین اساس با توجه به اهمیت نظام بانکی در دولت که بخش مهمی از موفقیت برنامه اقتصادی متاثر از میزان توانمندی نظام بانکی است که با تحریم بانکها، مورد هدف قرارگرفته است. با توجه به نقش حیاتی این نظام در اقتصاد، دولتمردان غربی با تحریم بانک ها سعی دارند اقتصاد کشور را همه جانبه تحت تاثیر قرار دهند. در واقع، تحریم به عنوان یک شوک خارجی به طور بالقوه می تواند دارای اثرات بی ثبات کننده بر نظام مالی به ویژه بخش بانکی و به تبع آن بر وضعیت اقتصاد یک کشور (به لحاظ درآمدی و هزینه ای) باشد. در مقابل، عده ای از اقتصاددانان معتقدند تحریم ها اثری بر نظام بانکی ندارند. به اینصورت که ناکارایی این نظام در رعایت مقررات بین المللی و نیز بالابودن ریسک اعتباری آن در سطح بین الملل به خودی خود عاملی شبه تحریم بوده و باعث عدم تمایل بانک های خارجی به همکاری با ایران می شود.

کاهش روابط بین الملل، تحریم ها، توسعه سیستم بانکی ایران .