پوریا شاوردی - مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
بهراد هورفر - مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه تهران
سپهر نورجلیلی - مهندسی عمران، دانشگاه فنی و حرفه ای تهران
علیرضا نژاداسماعیل تولا - مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی بیرجند

همزمان با کاربرد گسترده بتنهای ساخته شده با سنگدانه های بازیافتی در صنعت ساخت، بسیاری از متولیان امر با بازیافت مستمر نخاله های تخریبی، سنگدانه بازیافتی تولید و از آنها جهت ساخت بتن استفاده میکنند. با توجه به خواص نامطلوبتر سنگدانه های بازیافتی نسبت به سنگدانه های طبیعی و نبود چارچوبی استاندارد و مورد توافق بهمنظور ارزیابی کیفی سنگدانه های بازیافتی تولیدی، لزوم تبیین الزامات کاربردی برای استفاده از این مصالح در تولید بتن باعث به وجود آمدن استانداردهای مختلفی در سرتاسر دنیا شده است. در پژوهش حاضر، سه استاندارد اصلی موجود در حوزه کاربرد سنگدانه های بازیافتی در تولید بتن در کنار استاندارد ملی ایران که در این حوزه تدوین شده است، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. با توجه به بررسیهای صورت گرفته و نتایج حاصل از آزمایشهای مکانیکی و دوامی بر روی سنگدانه های بازیافتی، باید عنوان نمود که استاندارد ملی ایران (شماره (۱۳۱۷۰ نیاز به بازبینی اساسی داشته و ضروری است این استاندارد متناسب با نتایج پژوهشهای اخیر در حوزه عملکرد مکانیکی و دوامی سنگدانه های بازیافتی و بتن ساخته شده با سنگدانه های بازیافتی به روز گردد.

سنگدانه بازیافتی، بتن بازیافتی، ضوابط و ملزومات، مطالعه تطبیقی.