زهرا یوسفی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران.
محمدنقی ایمانی - استادیار مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران، ایران
حسینعلی جاهد - استادیار مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران

زمینه و هدف: ناکارآمدی دوره های آموزش ضمن خدمت وزارت بهداشت را می توان عدم همسویی و همراهی محتوای دوره های آموزشی با نیازهای آموزشی کارکنان دانست. زمانی که محتوای آموزشی با نیازهای عملیاتی کارکنان همسو نباشد شاهد آن خواهیم بود که نه کارمندان محتوای آموزشی را جدی می گیرند و نه آنچه در این دوره ها تدریس می شود به کار کارمندان می آید. هدف پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد، مولفه ها و شاخص های ارتقای اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت کارکنان ستاد مرکزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می باشد.روش بررسی: روش تحقیق پژوهش حاضر، توصیفی پیمایشی می باشد. از نظر هدف، در حیطه تحقیقات کاربردی طبقه بندی میشود. داده های کیفی موردنیاز از طریق کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شدند. جامعه آماری شامل ۱۰ نفر از صاحب نظران و خبرگان دانشگاهی که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفت. مصاحبه ها تا زمان رسیدن به حالت اشباع انجام شد. روش تحلیل داده ها، کدگذاری متن بود. یافته ها: در جهت تحقق هدف پژوهش، اقدامات انجام شده شامل مصاحبه با صاحب نظران، نگارش مطالب توسط محقق، بازخوانی و مرور دقیق متن تمام مصاحبه ها بعد از اتمام مصاحبه ها، تحلیل محتوای مطالب از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی که در نهایت ابعاد، مولفه ها و شاخص های موردنظر شناسایی گردید.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان دهنده آن است که ارتقای اثربخشی این دوره ها نیازمند کاربست مجموعه ای از ویژگی ها و تلاش ها است که می توان به پرهیز از بیگانگی شغلی، مسئولیت پذیری به جای احساس وظیفه، احساس معنی داری، عشق به کار و مسئولیتهای اجتماعی سازمانی اشاره کرد.

شاخص های ارتقاء, تحلیل محتوا, آموزش ضمن خدمت, اثربخشی آموزش