بررسی آزمایشگاهی ضربه های دانه های رسوب بر حوضچه آرامش سدها

تحقیق حاضر وجود رابطه تجربی برای تعیین درصد خوردگی بتن حوضچه های آرامش بر اثر ضربه رسوبات جریان واریزه ای را بررسی می نماید. بررسی تحقیقات پیشین نشان می دهد که در آزمایشگاههای تحقیقات پیشین، مخلوطی از ضربه و سایش مدلسازی گردیده است بدون این که سهم ضربه در آنها مشخص باشد و قطر دانه های رسوب نیز در حد قطرهای رسوب متداول در جریان های واریزه ای نیست. بنابراین در تحقیق حاضر روش ازمایشگاهی پیشنهاد گردیده است که اثر ضربه رسوبات درشت دانه جریان واریزه ای بر روی دالهای بتنی حوضچه های آرامش را بررسی می کند. بر اساس روابط همبستگی بررسی شده در سری اول آزمایش ها، وجود رابطه مستقیم تجربی بین درصد خوردگی دال بتنی با انرژی پتانسیل تجمعی در واحد وزن دال بتنی اثبات شده است و بر اساس نتایج صحت یابی روابط خطی، توانی و نمایی با داده های آزمایش های سری دوم، حداقل بودن میانگین خطای نسبی رابطه خطی نسبت به ازمایش تایید گردیده است. بنابراین رابطه خطی بین درصد خوردگی و انرژی پتانسیل تجمعی در واحد وزن بتن دال، پیشنهاد گردیده است. اثر وجود آب در حوضچه آرامش در کاهش سرعت ضربه هنگام برخورد بحث گردیده و نشان داده شده است که نتایج رابطه تجربی و پیشنهادی برای عمق های نسبی کمتر از واحد، خطای نسبی کمتر از 10٪ نسبت به حالت دخیل نمودن وجود آب، خواهد داشت و این تحلیل ها نشان می دهد که اثر وجود اب در دانه های رسوب ریزتر در سیلاب های معمولی تعیین کننده و قابل توجه بوده و ممکن است تا 90٪ سرعت برخورد را کاهش دهد.

Keywords:

سدهای انحرافی , جریان واریزه ای , تخریب حوضچه آرامش , ضربه رسوب