سهیلا کمالی - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات ، دانشکده علوم و فناوری های همگرا ، گروه علوم گیاهی
سمیرا تقوی - کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، گروه هنر و معماری صدرا

گیاه پالایی یک فناوری سازگار با محیط زیست و اقتصادی است که در آن از گیاهان برای حذف آلاینده های موجود درآلودگی هایهوا، آب و خاک استفاده می شود. درهوا ، فلزات سنگین باعث ایجاد اثرات سمی بر روی موجودات زنده ایجاد می کند که ممکناست منجر به خطرات جبران ناپذیری شود، لذا از آلاینده های محیطی میتوان به فلزات سنگین اشاره کرد. فلزات سنگین با توجهبه نقش آنها در سیستم های بیولوژیکی به دو دسته ضروری و غیر ضروری طبقه بندی می شوند. زیست پالایی یا Bioremediation یک ابداع و توانایی تکنولوژی امید بخش برای پاکسازی فلزات سنگین و ریکاوری فلزات سنگین از محیط های آلوده وزمین ها میباشد می باشد. در زیست پالایی از موجودات زنده جهت رفع آلودگی های فلزات سنگین استفاده می شود . میتوان گفت که گیاهپالایی جزئی از زیست پالایی است که در این تکنیک از گیاهان برای از بین بردن فلزات سنگین استفاده می شود. براساس مطالعاتصورت گرفته گیاهان مختلفی همچون گیاه لویی با نام علمی Typha Lathfolica (یک گیاه آبزی مردابی)؛ گیاه نخل مرداب، گیاهتیره زنبق (مناسب دفع باکتری از فاضلاب) و سایر انواع گیاهان با توانایی جذب بالا که اغلب در خانواده های، Fabaceae ، Brassicaceae ، Asteraceae ، Amaranthaceae و Poaceae قرار می گیرند، نقش مهمی را در زیست پالاییایفا می کنند. تعدادی از گونه های مرتعی که خاصیت گیاه پالایی آنها مطالعه شده است، شامل گون، کلاوه میرحسین، فستوکا،یونجه، شبدر سفید، قدومه، گاوپونه، جاز، درمنه دشتی، شاه تره و جوسیخ و... می باشد. هدف از این مطالعه ارائه اطلاعات کلی درمورد گیاه پالایی و استفاده گیاهان برای فرایندهای گیاه پالایی و جذب فلزات سنگین از محیط زیست.

فلزات سنگین ، زیست پالایی، گیاه پالایی ، محیط زیست، آلودگی هوا