صفیه ز ائری اصفهانی - دانشجوی دکتری آموزش عالی

تو سعه به معنای ارتقاء م ستمر کامل جامعه و نظام اجتماعی به سوی زندگی بهتر و یا انسانی ا ست. تو سعه علمی از چند جهت، تعبیر مبهمی است. زیرا اولا این ترکیب، یک اصطلاح ترکیب شده و شناخت های که معنای واحد و واضحی داشته باشد، نیست؛ ثانیا اینکه دو واژه توسعه و علم نیز که این تعبیر از آن ها ترکیب یافته در معانی مختلف به کار می رود. ثالثا اینکه آیا از این ترکیب معنای و صفی اراده شده یا اضافی نیز ابهام را م ضاعف کرده است. تو سعه علمی را به معنای تکامل علمی به کار ببریم یا باید به جای این ترکیب، از تعبیر«کامل علمی» ا ستفاده کنیم، در ترکیب تکامل علمی، خودبه خود رو به رشد بودن و روی خط طولی قرار دا شتن علم، مطرح ا ست و آن گاه ابطال پذیری، شاخص و مخت صه علم قلمداد نخواهد شد و در آن صورت، معنی تو سعه علمی یا تکامل علمی عبارت خواهد بود: بسط طولی آگاهی ها و گواهی های نافع. منظور توسعه علم است نه توسعه ای که مبنای علمی دارد. هدف غایی توسعه ا افزایش گنجایش فراگیری انسان است به نوعی میتوان گفت که به اعتقاد او توسعه مترادف با توسعه اطلاعات و ارتباطات است ا وی معتقد است توسعه به مفهوم گذارا هنگامی عملکرد راستین می یابد که موفق به آفرینگ انسان و جامعه نوین شود .از نظر هابر ماس توسعه یعنی گذار از ناآگاهی به آگاهی گذار از عقل ستیزی به عقل باوری و در یک کالم ا گذار از نادانی به دانایی است.

سیاست گذاری آموزش وپرورش، شهروندی ، عدالت اجتماعی، توسعه