نسترن علی نیا مریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه محقق اردبیلی
فهیمه حوری آبادصبور - استادیار گروه مهندسی شیمی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
عزیز باباپور - دانشیار گروه آموزشی مهندسی شیمی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

امروزه آلودگی هوا یکی از معضلات جدی جامعه است که با پیشرفت تکنولوژی و صنعتی شدن رو به افزایش است. بیشتر این گازهای آلاینده بی رنگ و بی‎بو هستند که انسان بدون آگاهی از آن، این گازهای مضر سمی را استنشاق می کند. از آنجایی که حس ادراک انسان ها از محیط پیرامون خود بسیار محدود است به همین خاطر استفاده از حسگر هایی که توانایی آشکارسازی سریع و بسیار انتخاب پذیر را داشته باشند، بسیار حائز اهمیت می باشد. در بین انواع سنسورهای گاز، سنسورهای مقاومت شیمیایی بهترین انتخاب برای تشخیص گازهای موجود در محیط هوا هستند. جدا از انتخاب مواد، مورفولوژی نانوساختارها نیز بر عملکرد سنجش گاز تاثیر می گذارد. مواد نانوساختار به خصوص نانوالیاف در دهه های اخیر به دلیل کاربردهای بالقوه شان در نانومهندسی و نانوتکنولوژی، دارای اهمیت قابل توجهی می باشند. به طور خاص، نانوالیاف های اکسید فلز پتانسیل زیادی برای توسعه حسگرهای گاز دارند. بررسی حاضر بر تشخیص گازهای مضر توسط حسگرهای گاز مقاومت شیمیایی مبتنی بر نانوالیاف سنتز شده با روش الکتروریسی و همین طور دلیل برتری ساختارهای نانو در حسگری گاز متمرکز شده است.

حسگری گاز، اکسید فلزی نیمه رسانا، نانوساختارها، نانوالیاف، الکتروریسی