مریم بهاروند - رشته علوم سیاسی،ارشدعلوم سیاسی ،دانشگاه آزاد خرمآباد، خرآباد، ایران

سازمان کنفرانس اسلامی دومین سازمان بین المللی پس از سازمان ملل متحد محسوب می شود که دارای ۵۷ عضو از کشور اسلامی، مستقر در چهار قاره ی جهان می باشد. این سازمان بر اساس تصمیم اجلاس تاریخی به عنوان یک واکنش از آتش سوزی مسجد الاقصی تاسیس شد. از آن زمان و بر مبنای اساسنامه ی سازمان، این تشکل به عنوان صدای جمعی جهان اسلام و تضمین برای حفاظت و حمایت از منافع جهان اسلام، ترویج صلح بین المللی و هماهنگی میان افراد مختلف جهان شناخته می شود. فارغ از تردیدهای وارده بر کارآمدی سازمان همکاری اسلامی در قریب به پنج دهه از آغاز فعالیتش بر مبنای مقاصد از پیش تعیین شده، گویا این نهاد بین المللی اکنون و در حساس ترین زمان ممکن در نقطه کاملا متضاد به اهداف از پیش تعیین شده قرار گرفته، امری که ضمن خدشه دار کردن اعتبار سازمان به وحدت میان ملل اسلامی بیش از پیش آسیب وارد می نماید. سازمان همکاری اسلامی هم مانند سایر سازمان های بین المللی گرفتار جناح بندی های سیاسی و رقابت بر سر کسب قدرت بیشتر است. این سازمان اگر منافع جمعی اکثریت مسلمانان را درنظر بگیرد در آن زمان دارای یک هویت مستقل می شود. ولی زمانی که تحت تاثیر رقابت های عربستان، ترکیه، ایران، مالزی و سایرکشورهای مسلمان ذی نفوذ قرار می گیرد دیگر نمی تواند هویت مستقل داشته باشد و در نتیجه عملکرد آن تحت تاثیر منافع بازیگران اصلی قرار می گیرد که مانع از ایفای نقش موثر خود در حمایت از منافع جهان اسلام از جمله فلسطین می شود .

سازمان کنفرانس اسلامی ، مسجد الاقصی ،خاورمیانه ، جناح بندی های سیاسی.