فریبا قیطانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی دانشگاه پیام نور ایلام
علی حسن سهراب نژاد - استادیار رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور ایلام

عیوب فصاحت یکی از مباحثی است که کمتر به عنوان بحث های مهم بلاغت از قدیم مطرح بوده است . صادق هدایت به عنوان یکی از نویسندگان برجسته ی ایران دارای سبک مخصوص به خویش و صاحب شاهکار بوف کور نیز از این عیوب مبرا نیست . در نگارش این مقاله با روشی کتابخا نه ای و شیوهی توصیفی - تحلیلی به بررسی عیوب فصاحت در آثار صادق هدایت پرداخته شده است با در نظر داشتن اهمیت این موضوع که نویسنده می تواند از این موارد به منزله شگرد مفید بلاغت سود بجوید؛ برای مثال، مخالف قیاس دستور سخن بگوید و کلامی نو و برجسته بیافریند، یا خشم و رنج و اعتراض را با کلامی ناخوشایند و خشن (کراهت در سمع و تنافر حروف) بیان کند تا تناسب حس و زبان را رعایت کرده باشد، یا تعقید را چنان زیبا به کار گیرد که آن را ابهام هنری بنا مند. تکرار فعل ها نمایشگر نوعی شتابزدگی و متاثر است از بافت روانی اثر درحالی که تعقیدات تامل و خیال پردازی لطیفی را در خواننده باعث می گرددکه توانایی نویسنده را مضاعف و برجسته تر از پیدایش این عیوب نشان می دهد.• آثار مورد بررسی در این مقاله :بوف کور - وغ وغ ساهاب-زنده به گور و سگ ولگرد است و عیوب بررسی شده در ۵ حوزه مخالفت با قیاس- غرابت استعمال-تعقید لفظی - تعقید معنوی همراه باتوجیه و توضیح درست جملات بررسی شده و پس از برشمردن عیوب نموداری آماری جهت نمایش و نمود برتری بین آنها تدوین و توضیح داده شده است .

فصاحت، عیوب فصاحت، صادق هدایت، بوف کور، تعقید