مریم مردانی ورپشتی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، گرایش ادبیات عرفانی، دانشگاه مازندران

از آنجایی که بخش مهمی از ادبیات ایران بخصوص ادبیات کلاسیک را مفاهیم عرفانی تشکیل می دهند، تحقیق و تدبر در این زمینه یکی از ضروریات به شمار می آید. ابوالقاسم هوازن قشیری و خواجه عبدالله انصاری دو تن از بزرگان صوفیه و از مشایخ برحق عرفان ایران هستند که آثار فراوانی در این زمینه از خود به جای گذاشته اند. این جستار در پی بررسی ویژگی های سبکی این دو عارف بزرگ در دو اثر رساله ی قشیریه و طبقات الصوفیه است . با توجه به تحقیقات صورت گرفته که به روش کتابخانه ای و توصیفی انجام شده، مشخص شد از آنجاکه این دو عارف مربوط به یک دوره (قرن پنجم هجری) هستند و از یک آبشخور فرهنگی - عقیدتی بهرهمند گشته اند، تشابه و همگونی فراوانی با یکدیگر دارند؛ چه از لحاظ ویژگی های سبکی و نوشتاری و چه از لحاظ اصول، عقاید، مضامین ، آراء و نظریات.

رساله قشیریه ، ابوالقاسم قشیری، خواجه عبداالله انصاری، طبقات الصوفیه .