کورش جعفری - هیئت علمی دانشگاه پیام نور البرز

شاهنامه فردوسی و ایلیاد هومر دوکهن الگوی ادبیات حماسی جهان هستند که در معرض مقایسه میان اندیشمندان شرق و غرب قرار گرفتهاند. بنمایه درونی نگاه اندیشمندان به این دو اثر کلاسیک بیشتر بر مبنای جنبه های اساطیری موجود در این دو اثر بوده است، چنانکه از خالل آنها تفاوتهای جهان اندیشه ای در شرق و غرب را از گذشته دور تاکنون برداشت کرده اند. از این منظر نگاه به سیر حوادث و قهرمانان بازیگر در عرصه های نبرد به عنوان نمادی از تجلی خصوصیات روانشناختی و پندار مردمان در دو سوی کره زمین بوده است. در این تصور اسطوره ها صرفا زاده ذهن و توصیف و تخیالت شاعرانه بوده اند. در تحلیل نحوه تفکر شرقی و غربی، یونانیان را مظهر تفکر فلسفی و واقع گرایانه و ایرانیان را دارای ذهنیت شاعرانه دانستهاند. در این پژوهش جنبه های افسانهای و تخیلی در مقایسه با تاریخی و واقع گرایی پیرامون فتح تروا در ایلیاد و فتح روئیندژ در شاهنامه فردوسی بررسی شده است.

ایران، یونان، شاهنامه فردوسی، ایلیاد هومر، تروا.