زهرا اوغازی - استاد بیوتکنولوژی و کشت بافت مرکز آموزش فنی و حرفه ای شماره ۵ شهیدان مروتی تهران

گیاه مریم گلی با نام علمی Salvia officinalis از خانواده نعناعیان (Lamiaceae) از جمله گیاهان بومی ایران و حاوی ترکیباتمتنوعی ازجمله؛ فلاونوئیدها، تانن ها و ترپنوئیدها ا ست. در اینجا هدف اصلی از انجام این پژوهش حفظ ذخایر ژنتیکی این گونه کمیاب وتکثیر ا نبوه آن با معرفی بهترین محیط کشت برای تولید کالوس می باشد که می توان از آن برای اهداف اصلاحی آینده بمنظور شناساییو استخراج مواد موثره بیشتر در بافت های تمایز یافته درون شیشه ای این گیاه استفاده نمود، بدین منظور ا ز ریز نمونه ساقه حاوی جوانهجانبی برای کالوس زایی مریم گلی استفاده شد. ریز نمونه های ضد عفونی شده در محیط کشت پایه MS حاوی تنظیم کننده هایرشدی شامل ۶ - بنزیل آمینو پورین (BAP) با غلظت های ۰ ، ۱ ، ۲ و ۳ میلی گرم بر لیتر و نفتالین استیک ا سید (NAA) در غلظت های۰ ، ۱ / ۰ ، ۵ / ۰ و ۱ میلی گرم بر لیتر کشت شدند. آزمایش به صور فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد که هرتکرار شامل ۵ ریز نمونه بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان کالوس زایی در تیمار های حاوی ریز نمونه های مریم گلی در غلظت ۵ / ۰میلی گرم بر لیتر NAA و ۲ میلی گرم بر لیتر BAP مشاهده شد.

مریم گلی، کالوس زایی، BAP ، NAA ، کشت درون شیشه ای