علی امین بیگی - دانشجوی دکتری زراعت، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
جلال جلیلیان - دانشیار دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
حمیدرضا چقازردی - استادیار دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
دانیال کهریزی - استاد دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
راضیه خلیل زاده - دانش آموخته دکتری، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ایران

مقدمه و اهداف: مدیریت کود و آبیاری از عوامل مهم در کشت کاملینا در شرایط تنش کم آبی می باشند. هدف از این آزمایش دستیابی به بهترین ترکیب کودی برای افزایش عملکرد، کیفیت علوفه و اسیدهای چرب دانه کاملینا در سطوح مختلف آبیاری در راستای کشاورزی پایدار است.مواد و روش ها: این آزمایش در دو سال زراعی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای دیم، یکبار آبیاری و دوبار آبیاری به عنوان کرت های اصلی و تیمارهای کودهای شیمیایی، کودهای آلی-زیستی و شاهد (بدون کود) کرت های فرعی بودند. در این آزمایش خصوصیات کمی و کیفی علوفه، دانه کاملینا و میزان اسیدهای چرب دانه اندازه گیری شدند. یافته ها: کاربرد کودهای آلی- زیستی و شیمیایی موجب افزایش معنادار قابلیت هضم، چربی خام و خاکستر علوفه گردید. بیشترین عملکرد خشک علوفه (۴/۲۱۲۲ و ۵/۲۰۱۸ کیلوگرم در هکتار) به ترتیب از تیمارهای کود شیمیایی و کود آلی-زیستی و بالاترین میزان عملکرد دانه از تیمار دوبار آبیاری تکمیلی و استفاده از کود شیمیایی به دست آمد. استفاده از کود آلی-زیستی، موجب افزایش ۴۹/۲۵ درصدی عملکرد کاملینا در شرایط دیم گردید. کود آلی-زیستی در تمام سطوح آبیاری بیش ترین تاثیر بر پالمیتیک اسید، اسیداستئاریک، ایکوزادیانوئیک اسید نسبت به کاربرد کود شیمیایی داشت.نتیجه گیری: اگرچه کاربرد کودهای شیمیایی در شرایط دوبار آبیاری، بیشترین تاثیر را بر صفات کاملینا داشت ولی استفاده از کودهای آلی-زیستی تحت شرایط دیم و یا کم آبیاری را می توان به دلیل افزایش قابل ملاحظه عملکرد دانه، کیفیت علوفه و ترکیب مناسب اسیدهای چرب روغن کاملینا در منطقه مورد آزمایش توصیه کرد.

اسیدهای چرب, پروتئین, سطوح آبیاری, عملکرد, کود