مهدی روانشادنیا - دانشیار گروه مهندسی عمران، مدیریت ساخت، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
رضا نظری - گروه مهندسی عمران، مدیریت ساخت، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

کارفرمایان و پیمانکاران ایرانی هم اکنون با آزمودن روش EPC در چندین و چند پروژه بزرگ و کوچک، نیازمند هم فکری و نقد تجربیات گذشته برای اصلاح مشکلات این روش در ایران و در نتیجه تکامل آن هستند. روش تحقیق در پژوهش حاضر براساس هدف، از نوع تحقیق کاربردی و براساس روش، از نوع توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری آن دست اندرکاران، جامعه مهندسی و مدیران در حوزه پروژه های عمرانی با قرارداد EPCمی باشد. شاخص های به دست آمده از طریق مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه های حضوری با خبرگان و صاحب نظران در قالب ۴ دسته کلی (سطح یک) و ۲۴ زیر شاخص ( سطح ۲) مورد شناسایی قرار خواهد گرفت، پس از جمع آوری اطلاعات پیرامون کلیه گزینه ها با توجه به شاخص های تعیین شده، به منظور ارزیابی و انتخاب ارجح ترین شاخص توسط زیرگروه های مربوط و اولویت بندی آنها، از معیارهای تصمیم گیری با شاخص های چندگانه استفاده گردیده است . در این تحقیق با استفاده از روش AHP به شناسایی و سپس اولویت بندی و وزن دهی شاخص های ارائه شده در این مبحث پرداخته شده است، معیار عدم انجام تعهدات قراردادی کارفرما و مشاور با وزن (۵۲۳/۰) مهمترین معیار در تحلیل و بررسی دعاوی متداول فی ما بین مشاوران و. پیمانکاران در قراردادهای EPC پروژه های عمرانی می باشد و عوامل اشتباه در اسناد مناقصه با وزن (۰۸۹/۰) کم اهمیت ترین معیار از بین ۴ میعار اصلی موجود می باشد.

پروژهEPC, قراردهای کارفرما و پیمانکار, روش تحلیلی AHP