محمدحسین منصورقناعی - گروه مهندسی عمران، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس
مرتضی بیک لریان - گروه مهندسی عمران، واحد چالوس، دانشگاه ازاد اسلامی، چالوس
علیرضا مردوخ پور - گروه مهندسی عمران، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان

امروزه به ­منظور کاهش اثرات منفی محیط زیستی ناشی از به­ کارگیری سیمان در بتن، استفاده از نانو ذراتی که حاوی مواد آلومینوسیلیکاتی (Aluminosilicate) باشند به­ عنوان جایگزین بخشی از سیمان دارای اهمیت فراوان می­ باشد. در این مطالعه به بررسی آزمایشگاهی مقاومت بتن ژئوپلیمر (Geopolymer Concrete) سرباره­ای در برابر ضربه ­های چکش افتان در دمای اتاق و پس از در معرض قرار گرفتن حرارت ۳۰۰ و ۶۰۰ درجه سلسیوس در دوره عمل­ آوری ۹۰ روزه پرداخته شده است، در این راستا سه طرح اختلاط از بتن ژئوپلیمر سرباره­ای حاوی ۰ تا ۸ درصد نانوسیلیس (Nanosilica) ساخته شد و پس از انجام آزمایش مقاومت ضربه ­ای و انتخاب طرح بهینه به ­لحاظ مقاومت، به­ منظور افزایش خواص مقاومتی در طرح بهینه، دو طرح حاوی ۱ و ۲ درصد از الیاف پلی­الفین (Polyolefin Fibers) ساخته شد و مجدد نمونه ­ها مورد آزمایش قرار گرفتند، نتایج حاصل از پنج طرح اختلاط با یک طرح اختلاط از بتن کنترل حاوی سیمان پرتلند مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. در ادامه جهت مقایسه و بررسی ریزساختاری بتن ژئوپلیمری و بتن کنترل از آنالیز SEM و XRD استفاده گردید. نتایج حاصله حاکی از مقاومت بالای نمونه ­های بتن ژئوپلیمر حاوی الیاف پلی­الفین در برابر ضربات چکش افتان بود و بررسی­ های ریزساختاری در هم ­پوشانی با نتایج حاصل از ارزیابی مقاومت ضربه ­ای چکش افتان در بتن قرار داشت.

بتن ژئوپلیمر, سرباره کوره آهن گدازی, نانوسیلیس, الیاف پلی الفین, چکش افتان