علی سلیمی - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز ، ایران
علی ترکمانی - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز ، ایران
علی چلانی - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز ، ایران.
محمدرضا کاظمی - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز ، ایران.

برنامه ریزی درسی در بافت تربیتی، فرایندی است که به دنبال تحقق ناگفتنی های معینی است. یکی از گروه هایی که دائما در اینفرآیند در گیرند، معلمان می باشند. معلمان به ناچار با طیف وسیعی از گزینه هایی که میتوانند در انتخاب، تاکید و زمان بندیرویدادهای برنامه درسی بکار گیرند، مواجه هستند. حتی زمانی که از آنها انتظار می رود از کتاب ها یا راهنما های خاصی که درآنها فعالیت ها و محتوا از قبل مشخص شده است، پیروی نمایند، باز هم آنان در مورد چگونگی استفاده از مواد درسی مذکور و نیزشیوه های مورد استفاده دارای قدرت تاثیر و تصمیم هستند. برنامه ریزی درسی، فرایند انتقال و تبدیل تصورات، آمال و باورهایتربیتی در قالب برنامه هایی است که به طور موثر موجب تحقق تصورات مورد نظر از طریق انجام این فرایند می گردد. آنچه برای مابا ارزشمند است و به دنبال آن هستیم اغلب با تناقضات زیادی همراه هستند .

برنامه ریزی ، آموزش ، ابتدایی ، معلم ، یادگیری