علی آگاه - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز
صادق پرتانی - گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بجنورد
سیدسجاد مهدی زاده محلی - گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز
فرشید بستان منش راد - شرکت آب منطقه ای استان تهران
حسین آقابالازاده - شرکت آب منطقه ای استان تهران

اکسیژن محلول در آب رودخانه از مهمترین متغیر در کیفیت رودخانه ها می باشد که این اکسیژن محلول تحت تاثیر هیدرولیک جریان و هیدرولیک جریان تحت تاثیر ساختار هندسی و فیزیکی رودخانه می باشد. بنابراین بررسی اکسیژن محلول در رودخانه ها در تقابل با فیزیک هندسه و در واقع بستر جریان که نوع، شکل و ویژگی های مورفولوژیکی روذخانه می باشد بسایر مهم است. همچنین در این تحقیق در نواحی استقرار پله آبگیرها مقاومت جریان حاصل می شد و شیب تند رودخانه و تلاطم و هوادهی ناشی از آن موجب بهبود کیفیت آب یا افزایش اکسیژن محلول شد. به عبارتی ژئومورفولوژی یا ناهمواری های مسیر رودخانه و مورفولوژی یا شکل و راستا پروفیل بستر رودخانه (شکل هندسی آبراهه) موجب افزایش غلظت اکسیژن محلول شد. این تحقیق به بررسی ارتباط خطی میان دما، دبی، سرعت متوسط، عمق و همچنین عدد فرود در سه زیر حوضه می پردازد، قابل ذکر است رابطه ی DO با دما تنها در زیر حوضه ۱ روند صعودی داشت پی می توان نتیجه گرفت با افزایش دما در زیر حوضه ۱ رودخانه مورد مطالعه، مقدار DO افزایش پیدا می کند و بالعکس که در ادامه مشخص شد اکسیژن محلول در هر زیر حوضه و همچنین نسبت به هر پارامتر روند گوناگونی دارد.

رودخانه، اکسیژن محلول، مورفولوژی