فریبا سنجری مقدم - گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

طی دهه گذشته، توسعه و نوسازی در کشور ما به شیوه های مختلف پیگیری و بررسی شده است. موضوع اصلی مسئله جنسیت و زنان سهم بزرگ و معناداری را در بازارهای جهانی دربرگرفته است و همچنین نقش پررنگ فرهنگی و تمدن ساز زنان در جامعه را در حمایت حقوق بانوان امری مهم دانست. نتایج مطالعات نشان می دهند که طی دو دهه اخیر سهم زنان از سمت های مدیریت میانی در سازمان ها افزایش یافته است و یکی از دلایل آن افزایش فعالیت های زنان و همچنین تعاملات کاری بین زنان و مردان درسطح جامعه است. از طرف دیگر، در راستای تغییر رویکرد جهان به توسعه در دهه های اخیر، اندیشه و عمل توسعه با یک چرخش فرهنگی همراه بوده است؛ چنانچه محوریت آن از حوزه اجتماعی به حوزه فرهنگی تغییر یافته و توسعه فرهنگی پیش شرط نیل به سایر ابعاد توسعه شناخته شده است. بنابراین، امروزه صرفا ابعاد مادی و اقتصادی توسعه مطرح نیست و توسعه یافتگی همه جانبه، توسعه پایدار و انسانی را نیز در بر می گیرد. به همین دلیل یکی از موضوعات که در مباحث توسعه اهمیت یافته موضوع «زن» و «جنسیت» است و زنان نقش انکارناپذیری در فرایند توسعه عهده دار شده اند. در واقع، اگر تعریفی صرفا اقتصادی، کوتاه مدت و یک سونگر از توسعه داشته باشیم، شاید ارتباط قابل توجهی با نگرش جنسیتی نداشته باشیم؛ اما در تعریفی جامع، فراگیر و چندجانبه از توسعه، که صرفا اهداف اقتصادی مدنظر نیست و توسعه همه-جانبه یعنی توسعه پایدار و انسانی مورد توجه قرار می گیرد، جایگاه تفکیک های مهم، از جمله تفکیک جنسیتی، بیشتر نمود پیدا می کند. همچنین در ۵ برنامه توسعه کشور، توجه به مسائل زنان، رشد قابل توجهی داشته است.

حقوق زنان، جنسیت، ابعاد حقوقی، مدیریت.