معصومه عزیزی نفطه - دانشجوی دکتری گروه مهندسی صنایع دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
محمود شهرخی - دانشیار گروه مهندسی صنایع دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

گزینش تامین­کننده از جمله مهمترین مسائل مربوط به بهینه سازی زنجیره تامین است. هدف این پژوهش ارائه یک رویکرد کارآ برای مسئله گزینش تامین کننده و تخصیص سفارش است به گونه ای که از یک سو معیارهای پایداری تامین کننده و از سوی دیگر بیشینه سازی سود کل، در محیط عدم قطعیت را مدنظر قرار می دهد. برای این منظور، نخست با روش تصمیم گیری چندمعیاره COPRAS، که برای استفاده از اعداد فازی نوع ۲ نقطه ای و فازی شهودی تغییر یافته است، تامین کنندگان بر پایه معیارهای پایداری رتبه بندی می شوند. سپس حداکثر کردن رتبه های بدست آمده برای تامین کنندگان برگزیده به عنوان تابع هدف دوم در یک مدل برنامه ریزی دو هدفه مورد استفاده قرار می گیرد، جایی که تابع هدف اول بیشینه سازی سود کل است. برای حل مدل ریاضی از روش بهینه سازی چندهدفه فازی استفاده شده است که در آن کمینه مطلوبیت حاصل از برآورده شدن هر یک از  اهداف، بیشینه می شود. مدل ریاضی با روش بهینه سازی چندهدفه فازی حل شده است که در آن مینیمم مطلوبیت حاصل از برآورده شدن اهداف بیشینه می شود. رویکرد پیشنهادی برای یک مسئله فرضی نمونه به صورت دقیق حل شده و با انجام تحلیل حساسیت، میزان تغییر پاسخ بهینه نسبت به تغییرات پارامترهای اصلی مدل مشخص شده و مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که چگونه می توان به طور همزمان تا حد امکان، سود سازمان را افزایش داده و در عین حال، سفارش بیشتری به تامین­کنندگان دارای درجه پایداری بالاتر تخصیص داد.

گزینش تامین کننده پایدار, تخصیص سفارش, روش کوپراس, فازی نوع ۲, بهینه سازی فازی