CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تغییرات اسیدلاکتیک خون، توان هوازی، استقامت عضلانی و نیم رخ لیپیدی متعاقب یک هفته مکمل دهی ال-آرژنین در افراد غیر ورزشکار

عنوان مقاله: تغییرات اسیدلاکتیک خون، توان هوازی، استقامت عضلانی و نیم رخ لیپیدی متعاقب یک هفته مکمل دهی ال-آرژنین در افراد غیر ورزشکار
شناسه ملی مقاله: JR_SPES-6-4_001
منتشر شده در زمستان در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

زانیار فلاحی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی و تغذیه ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سقز، کردستان، ایران

خلاصه مقاله:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات اسیدلاکتیک خون، توان هوازی، استقامت عضلانی و نیم رخ لیپیدی متعاقب یک هفته مکمل دهی ال-آرژنین در افراد غیر ورزشکار بود. برای این منظور ۲۴ دانشجوی مرد دانشگاه آزاد بوکان به صورت داوطلبانه، بعد از همگن سازی بر اساس ویژگی های فردی و به روش تصادفی به ۲ گروه کنترل (۱۲ نفر)، مکمل (۱۲ نفر) تقسیم شدند. مکمل به صورت قرص های یک گرمی ال-آرژنین و دارونما نیز به صورت قرص های یک گرمی هم شکل، هم اندازه و هم رنگ قرص های یک گرمی ال- آرژنین بود. مقدار مصرف مکمل ۵ گرم در روز و زمان مصرف آن دو ساعت بعد از وعده شام بود. مکمل دهی به مدت یک هفته بود. قبل از شروع مکمل دهی با توزیع و تکمیل فرم رضایت نامه و همچنین اندازه گیری ویژگی های عمومی آزمودنی ها شامل: سن، وزن، BMI و همچنین اندازه گیری متغیرهای وابسته تحقیق: استقامت عضلانی، از آزمون های: دارزونشست (Curl Up)، بارفیکس (Chin Up) و شنای سوئدی (Press-Ups Test)، توان هوازی، از آزمون Vo۲max بالک (حداکثر مسافت طی شده در مدت زمان ۱۵ دقیقه) به روش اندازه گیری میدانی و برای اندازه گیری نیم رخ لیپیدی (شامل: HDL ، LDL و VLDL)، ۱۲-۸ ساعت ناشتایی در آزمایشگاه حضور یابند. مرحله اول اندازه گیری متغیرهای وابسته قبل از دریافت مکمل یا دارونما و مرحله دوم یک هفته بعد از دریافت مکمل یا دارونما انجام شد. نمونه های خون ناشتا از نوک انگشت در هر دو مرحله پژوهش، قبل و بعد از مکمل دهی با استفاده از لانست (Lancet) ویژه لاکتومتر گرفته شد. سپس متغییرهای مورد نظر اندازه گیری شد. از یافته های پژوهش حاضر عدم تغییرمعنی دار سطوح اسیدلاکتیک خون (۰۵/۰P>) و افزایش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی متعاقب یک هفته مکمل دهی ال آرژنین در بین افراد غیرورزشکار بود (۰۳/۰P=). همچنین عدم اثر معنی دار بعد از یک هفته مکمل دهی ال آرژنین بر میزان HDL,LDL,TG مشاهده شد (۰۵/۰P>). از دیگر یافته های مهم این پژوهش عدم اثر معنی دار یک هفته مکمل دهی ال-آرژنین بر استقامت عضلانی (بارفیکس و شنای سوئدی) (۰۵/۰P>) و کاهش معنی دار دراز و نشست در افراد غیرورزشکار بود (۰۵/۰P<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که یک هفته مکمل دهی ال آرژنین سبب افزایش معنی داری در توان هوازی افراد غیرورزشکار شد اما بهبود معنی داری در استقامت موضعی و سطوح اسیدلاکتیک خون و نیمرخ لیپید نشان داده نشد.

کلمات کلیدی:
نیمرخ لیپید، ال-آرژنین، اسید لاکتیک، استقامت عضلانی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1695487/