صدیقه حنانی - Department of Operating Room, Faculty of Allied Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
نازنین صراف شهری - Department of Operating Room, Faculty of Allied Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
رویا شریفی - Department of Laboratory Sciences, School of Allied Medical Sciences , Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
پریسا مرادی مجد - Department of Anesthesiology, School of Allied Medical Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
زهرا بیرانوند - Department of Anesthesiology, School of Allied Medical Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
کیارش کامبوزیا - Department of Operating Room, Faculty of Allied Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
آذین عرب خزایی - Department of Nursing, Torbat Jam Faculty of Medical Sciences, Torbat Jam, Iran
آذر عرب خزایی - Department of Operating Room, Faculty of Paramedicine, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran
اسما فیضی دهخوارقانی - Department of Operating Room, Faculty of Allied Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: شیوع بیماری کرونا در سال ۲۰۱۹، عمیقا جامعه جهانی را در تمامی ابعاد تحت تاثیر خود قرار داد و اکثر کشورها برای کنترل شیوع کووید ۱۹ تصمیم گرفتند تا با توصیه سازمان بهداشت جهانی مردم را به سمت قرنطینه و رعایت فاصله گذاری اجتماعی سوق دهند. مشکل اصلی این راهکار همگانی، عدم توجه به سلامت روان افراد به ویژه سالمندان بود. هدف این مطالعه مروری، جمع بندی یافته-های حاصل از مطالعاتی است که به بررسی تاثیر کووید- ۱۹ بر انزوای اجتماعی سالمندان می پردازد و همچنین ارائه استراتژی های کاهش آسیب های روحی و جسمی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان می­باشد. مواد و روش ها:  مطالعات انجام شده در زمینه تاثیر انزوای اجتماعی ناشی از پنومونی ویروس کرونا بر سالمندان با استفاده از کلمات کلیدی ویروس کرونا، انزوای اجتماعی، سلامت روان،کوید-۱۹، همه گیری و سالمندان در پایگاه های اطلاعاتیPubmed ، Science direct، Scopus، Google Scholar و پایگاه های داده ایرانی، SID، Iranmedax و Magiran جستجو شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که تاثیر کووید-۱۹ بر سلامت روان از حد متوسط تا شدید است. از طرفی انزوای اجتماعی در افراد مسن می­تواند منجر به افزایش افسردگی و میل به خودکشی، کاهش پاسخ ایمنی به عفونت های ویروسی، افزایش احتمال سکته مغزی، بیماری های قلبی و عروقی و زوال مغزی شود. از این رو، ارائه رویکرد سیستمی جهت ارتقای کیفیت ارتباطات در تمامی ابعاد فردی و اجتماعی حائز اهمیت بوده و ارائه این راهکارها می تواند با حمایت های اجتماعی از قبیل حمایت احساسی و عملی، استرس و اضطراب ناشی از انزوای اجتماعی را در سالمندان کاهش دهد. همچنین مداخلات آموزشی، حفظ عزت و احترام سالمندان، تشویق به استفاده از فضاهای مجازی و ورزش از موارد دیگری می­باشد که سبب بهبود وضعیت سلامت روانی و اجتماعی سالمندان در دوران کرونا می شود. بحث و  نتیجه گیری:  اگر چه انزوای اجتماعی یکی از مهمترین اقدامات مقابله با ویروس کرونا است، اما توجه به سلامت روان و اجرای خدمات با کیفیت و قابل قبول در زمان بحران، به ویژه برای افراد مسن ضروری است، که نیازمند یک ارزیابی یکپارچه و بین رشته­ایی متخصصین سالمندان، روانپزشکان و فیزیوتراپ ها در بهبود شرایط سالمندان می ­باشد.

Covid-۱۹, Pandemic, Social Isolation, Elderly, Coronavirus, Quarantine, کووید ۱۹, پاندمی, انزوای اجتماعی, سالمندان, کرونا ویروس, قرنطینه