اکرم تقدیسی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دورود
محمد نصرالهی - مدرس دانشگاه فرهنگیان

یکی از مهم ترین موارد قابل تامل در نظام آموزشی، فن آوری اطلاعات است. هدف فناوری اطلاعات درآموزش و پرورش ایجاد نظام های آموزشی نو، به منظور افزایش بهره وری و در نتیجه، تسریع در یادگیریاست. استفاده بهینه از تکنولوژی در جریان تدریس و یادگیری می تواند به سبب فعال کردن حواس دانشآموزان، امر آموزش را واقعی و عملی تر کند و حتی با غنی کردن کیفیت تدریس و یادگیری کراایی تعلیم وتربیت را ارتقا دهد. شناخت امکانات و فضای های آموزشی، بکارگیری نرم افزارهای مناسب برای تدوینمحتوای آموزشی، تسلط معلم در تدوین و بکارگیری محتوای الکترونیک، دانش معلم از پیش نیازهای ظهور وکاربرد این رویکرد در محیط یادگیری است. با تلفیق فناوری اطلاعات و برنامه درسی، تغییرات اساسی در فرایندیاددهی یادگیری ایجاد می شود، به بیان دیگر در چنین محیطی معلم به عنوان راهنما و نه انتقال دهنده دانش ودانش آموز به عنوان عضو فعال، خلاق، نقاد، مشارکت جو می باشد و نظام ارزشیابی به صورت فرایند محور، نهنتیجه محور تغییر خواهد کرد.

فناوری اطلاعات، محتوای الکترونیک، محیط یادگیری