محمدمهدی فقیه عبدالهی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی مسکن شهری، دانشجوی کارشناسی حقوق تهران - ایران
محمدهادی فقیه عبدالهی - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، عضو کانون وکلای دادگستری مرکز، تهران- ایران

زمین خواری پدیده ای است که همه بر سر مبارزه با آن اتفاق نظر دارند؛ اما حقیقت این است ، در شرایطی که حتی تعریف مشخصی از این جرم ارائه نشده است ، عزم عمومی مشخصی برای مبارزه با آن مشاهده نمی شود. متاسفانه پدیده زمین خواری محدود به محله ، شهر، روستا، استان یا بخش خاصی نیست و در سراسرکشور به اشکال مختلف پراکنده شده است . به نظر می رسد، ارائه یک طرح همه جانبه برای مبارزه با این پدیده شوم و همکاری نهادها وسازمانهای درگیر در این خصوص ضرورتی است که باید هرچه سریعتر به آن توجه شود. در این پژوهش برآنیم ، که با ارائه سیاست جنایی مناسب و کارآمد به مبارزه با این پدیده یاری رسانیم . به نظر می رسد باید این سوال را به صورت جدی مطرح کرد که منظور از زمین خواری چیست ؟ آیا وصف مجرمانه ای برای زمین خواری در قوانین جزایی ایران وجود دارد؟ و سیاست جنایی مناسب برای جلوگیری از زمین خواری چیست ؟ روش تحقیق در این پژوهش توصیفی -تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد که در آن به جمع آوری اطلاعات در مورد پژوهش های صورت گرفته در داخل ایران و همچنین درکشورهای دیگر(حقوق تطبیقی ) پرداخته شده است . به نظر می رسد ناکارآمدی و پراکندگی قوانین موجود، همچنین وجود برخی خلاهای قانونی و نبود عنوان مجرمانه برای زمین خواری و عدم اجرای طرح کاداستر به منظور تعیین مالکیت زمین ها، همچنین مشکلات اجتماعی و اقتصادی در این زمینه از موانع موجود برای مقابله با پدیده زمین خواری است . در خصوص شیوه جرم انگاری می توان به اصلاح شیوه جرم انگاری پرداخت ، زیرا زمین های ملی و عمومی یک ارزش مستقل محسوب نشده است . این در حالی است که تجاوز به آنان دارای علل ، آثار و وخامت ویژهای نسبت به اراضی خصوصی است .

زمین خواری ، تصرف غیرقانونی ، تغییر غیرقانونی کاربری ، سیاست جنایی ایران