شهرزاد فریادی - دانشیار، گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
آذر واعظی هیر - کاندیدای دکتری، گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران

داستان گویی یکی از ابزارهای مهم برنامه ریزی های محیط زیست شهری به شمار می رود. امروزه برنامه ریزان توسعه در معرض سوالها و اعتراضات فراوانی به دلیل چالش های مهمی همچون : درآمد نابرابر، عدالت اجتماعی و تغییر اقلیم و چالش های دیگر قرار گرفته اند. داستان گویی موثر می تواند به برنامه ریزها در جهت تنظیم رویکرد جدیدی از برنامه ریزی کمک کند. برنامه ریزها با بهره گیری از داستان گویی می توانند در مردم علاقه و دغدغه ایجاد کرده و همچنین اجتماعی که در آن خدمت می کنند را بشناسند و ارتباطات خویش را بهبود بخشند و در نهایت در جهت توانمند سازی ساکنان و اعضای جامعه ی مورد نظر گام بردارند. هدف از این پژوهش معرفی رویکرد داستان گویی است که از ابزارهای برنامه ریزی ارتباطی می باشد. به این منظور به دنبال یکپارچه کردن داستانگویی و فرایند برنامه ریزی بر مبنای ارزشهای محیط زیستی جوامع انسانی می باشد.

داستان گویی ، نظریه برنامه ریزی ، ارزش های محیط زیستی ، برنامه ریزی ارتباطی