پوران خدابنده - کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی، رشته فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد اصفهان

این نوشتار بر آن است تا اخلاق را از دیدگاه دو نفر از متفکرین و فیلسوفان بزرگ اخلاق یعنی احمد بن یعقوب مسکویه و ایمانوئل کانت بررسی کند.خستن به اختصار دیدگاه مسکویه را مطرح مینمائیم که ایشان میفرمایند، اخلاق، فن و روش تعلیمی است که با به کارگیری آن خلقها و ملکاتی حاصل میشود که تنها افعال جمیل از آن صادر شود و از شریف ترین علوم است و موضوع آن شناخت نفس و تهذیب آن است و انسان در پرتو تربیت اخلاقی از رذایل و صفات نکوهیده میرهدو متاثر از آموزه های دینی وهب روش کاملا عقلانی است. به عقیده کانت »اخلاق« چیزی است که به گونه ای ویژه از »درون انسان« سرچشمه میگیرد و نمیتواند از تجربه و حس بهره گیرد و کانت به دلیل پیشینی بودن و درونی دانستن اخلاق، مطلق گراست و »مکتب وجدان اخلاق« را پایه گذاری نموده و بر تکلیف تاکید کرد.

مسکویه، کانت، نفس، اخلاق، تکلیف، وجدان، انسان