زهرا موسوی - دانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور
اعظم بختیاری رنانی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مشغولیت تحصیلی با مدرسه گریزی دانش آموزان می باشد. لذا این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش شناسی کمی، از نوع مطالعات همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر سمیرم در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۲۲۲۹ نفر تشکیل داده اند. از این تعداد ۳۲۸ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحلهای و بر اساس جدول کرجسی مورگان به عنوان گروه نمونه گزینش شدند. جهت گردآوری یافته های پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد مشغولیت تحصیلی تینیو ) ۲۰۰۹ ( و پرسشنامه مدرسه گریزی دانش آموز سیف و کاظمی )۱۳۸۲( استفاده شده است. جهت تعیین صحت روایی صوری پرسشنامه ها از نظرات اساتید و متخصصان در این زمینه و جهت تعیین صحت پایایی پرسشنامه های آزمون آلفای کرونباخ استفاده گردید که نتایج به ترتیب برای پرسشنامه های مذکور %۷۳ و %۹۶ صدم محاسبه شده است. که نشان از پایایی بالایی دارند. برای تجزیه تحلیل یافته ها از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد . بر اساس یافته های پژوهش ضرایب همبستگی مشغولیت تحصیلی و مدرسه گریزی منفی و معکوس بود .)p>۰/۰۰۱(

مشغولیت تحصیلی، مدرسه گریزی.