فاطمه جمالی - دانشجوی ارشد دانشگاه شهید بهشتی تهران

هدف محقق در این مقاله ،بررسی هوش معنوی از دیدگاه صاحب نظران علوم تربیتی با استفاده از روش تحقیق تاریخی کتابخانه ای بوده است . هوش معنوی هوشی است که به وسیله آن ما مشکلات معنایی و ارزشی را حل کرده و به آنها می پردازیم هوشی است که از طریق آن ما می توانیم فعالیت ها و زندگی مان را در فضایی غنی تر وسیع تر و با معناتر قرار دهیم و تعیین کنیم کدام یک از روش های زندگی معنای بیشتری دارد این ،تعریف همچنین به رابطه هوش معنوی داشتن احساس ارتباط با یک کل بزرگ تر و عظیم تر اشاره دارد نتایج تحقیق نشان می دهد هوش معنوی به واسطه کنش آن در یک پارچه کردن هوش عقلانی و هوش هیجانی میبایست بهتر از این دو هوش گسترش یابد این کنش یک پارچه کننده هوش معنوی تعامل بین فرآیندهای تفکر منطقی و هیجان را تسهیل می کند و این قابلیت را دارد که نتیجه تعامل آنها را به کلی تغییر دهد و بدین واسطه موجب رشد و دگرگونی شخصی شود.

هوش ،هوش معنوی، خودشناسی، صاحب نظران علوم تربیتی.