بیتا رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه تهران، ایران
هادی سروری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه تهران، ایران
رسول خیرخواه قدیم - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره گرایش مشاوره خانواده دانشگاه تهران، پردیس بین الملل ارس ، ایران

نقاشی یکی از روشهای فرافکنی آدمی است و مسائل روانی او را منعکس میکند. علاوه بر این نقاشی بعنوان یکی از کارکردهای روانی نیز قابل بررسی است ، کارکردی که از محیط و موقعیتهای مختلف زندگی تاثیر میپذیرد، در این میان خانواده موثرترین عامل محیطی محسوب میشود که نقاشی کودک را تحت تاثیر قرار میدهد. از میان اعضاء خانواده نیز والدین بیشترین تاثیر را بر کودک بجا میگذارند. سلامت و اختلال آنها بنحوی اعضاء خانواده را متاثر میکند. که در این میان بنظر میرسد کودکان بیشتر از افراد دیگر خانواده در معرض تاثیر هستند. علاوه بر این تعامل موجود در خانواده این تاثیر را دو سویه میکند.طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. نتایج نشان داد بین نقاشی فرافکن ترسیم درخت خانه شخص با تاب آوری و سرمایه های هیجانی اجتماعی رابطه معنی داری بدست آمد. همچنین۳۵درصد از واریانس تاب آوری و ۴۴ درصد از واریانس متغیر سرمایه های هیجانی اجتماعی کودکان پیش دبستانی توسط متغیرهای پیش بین تبیین شده است. نتیجه گیری: در نهایت از میان نقاشی شخص-خانه درخت فقط نقاشی خانه قابلیت پیش بینی تاب آوری و سرمایه هیجانی اجتماعی در کودکان پیش دبستانی را داشته و برنامه ریزی جهت آگاهی از این متغیر به والدین و معلمان ضروری است.

تاب آوری، سرمایه های هیجانی اجتماعی، نقاشی فرافکن.