فضل اله رضایی اردانی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان یزد پردیس شهیدان پاکتژاد
سیدمحمدطاها میرشمسی - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان یزد پردیس شهیدان پاکنژاد
امیرحسین فاضلی - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان یزد پردیس شهیدان پاکنژاد

آموزه های دینی که اعم از آیات قرآن، روایات، سیره معصومین هستند بسان نوری اند که ادبا همواره سعی به تمسک و اقتباس از آن را داشته اند تا نور اینمعارف را در مضامین ادبی خود متبلور نمایند. خواجه شمس الدین محمد شیرازی، با تخلص حافظ، یکی از قلههای رفیع زبان فارسی است که، وی در رستهسایر ادبا بیش از هر سراینده ای مفاهیم عرفانی خود را از محتوا های عمیق دینی و اسلامی برداشت نموده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی دو غزلعرفانی بحث برانگیز حافظ با آموزه های اسلامی است که به روش مطالعه ی کتابخانه ای به شیوه توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است. نتیجه پژوهش نشانمی دهد که دو سروده عرفانی استاد غزل پارسی تماما الهام گرفته از آموزه های دینی است.

حافظ؛ غزل؛ عرفان؛ روایات؛ قرآن کریم.