مهین ویسمرادی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران ،ایران
وجیهه ویسمرادی - دانشجوی کارشناسی بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه ، ایران

پرستاران بزرگنرین گروه کاری در بیمارستان ها هستند و از نظر سازمان جهانی بهداشت ستون فقرات سیستم بهداشت و درمان محسوب میشوند. باشیوع پاندمی کووید-۱۹ در سطح جهان، پرستاران به عنوان خط مقدم درمان، بیشترین ارتباط را با بیماران داشتند. تغییرات ایجاد شده در برنامه کاری و افزایش فشار کاری در طول پاندمی، سبب فرسودگی شغلی پرستاران شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی فرسودگی شغلی پرستاران و متغیر های مرتبط با آن در طول پاندمی کرونا انجام شد. این پژوهش در گروه پژوهش های مروری قرار میگیرد. به منظور انجام پژوهش، کلید واژه های فرسودگی شغلی، پرستار و کرونا در پایگاه های Google scholar، Science direct، Scopus، Pubmed ، مگیران، سیویلیکا و نورمگز، جستجو شد و از بین مقالات موجود، همسو ترین مقالات با هدف پژوهش انتخاب و نتایج آنها خلاصه و گزارش شد. درنهایت دو گروه متغیر دارای همبستگی مثبت(اضطراب کرونا، بار مراقبت، بارکار فکری و سبک مقابله هیجان مدار) و همبستگی منفی(تاب آوری، سرمایه روانشناختی، شفقت به خود، انعطاف پذیری روانشناختی و سبک مقابله مسئله مدار) با فرسودگی شغلی استخراج شد.

پاندمی؛ پرستار؛ فرسودگی شغلی؛ کووید-۱۹