مریم اردبیلی فرد - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور، نیشابور، ایران،

هدف: مادران نقش بسزایی در ارتباط با کودکان و همچنین سلامت جامعه دارند و طبیعی است که ارضای نیازهای روانی و تامین سلامت جسمی و روانشناختی آنها از اهمیت ویژهای برخوردار است . هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر اضطراب و تحمل پریشانی در مادران غیربومی شهرمشهد بود. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری ، همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی مادران غیربومی شهرمشهد بودند. در ابتدا به صورت نمونه گیری هدفمند، از ۱۵۰ نفر از مادران غیربومی آزمون گرفته شد. سپس ۳۰ نفر که نمرهی پایین تری در آزمونهای مربوطه کسب کردند، از بین آنها انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه ی اضطراب بک و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر(۲۰۰۵) استفاده شد. برای تحلیل دادههای پژوهش از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و نرم افزار ؛SPSS ۲۶استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری اضطراب، و تحمل پریشانی مادران تفاوت معناداری وجود دارد ۰.۰۱ P< نتیجه گیری : بنابراین می توان نتیجه گرفت آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث بهبود تحمل پریشانی وکاهش اضطراب در مادران غیربومی شهرمشهد می شود و این بهبودی تا مرحله پیگیری برقرار است .

فرزندپروری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، تحمل پریشانی، اضطراب، مادران غیربومی