سحر اسمعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی دانشگاه ملایر
کیومرث قیصری گودرزی - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ملایر

یکی از مهمترین آموزه های تربیتی مکتب حیاتبخش اسلام، دعا و نیایش است. برای دعا به عنوان یکی از کنشهایاساسی دین، در حیطه های متفاوت زندگی انسان، فواید و آثار گوناگونی را میتوان یافت. هدف: این نوشتار کوشیده است به یکیاز ابعاد تاثیرگذاری دعا )تربیتی( از منظر حضرت علی (ع) بپردازد. روش تحقیق: بدین منظور، با بهره گیری از روش تحلیلیتوصیفی و با مراجعه به منابع معتبر اسلامی و دانش روانشناسی، به بررسی تاثیر دعا بر تربیت انسان از منظر حضرت علی (ع)میپردازد. تربیت، سه بعد وجود آدمی؛ یعنی ابعاد شناختی، عاطفی و رفتاری وی را درگیر میکند. نتیجه گیری: مکتب دعا، یکحرکت تربیتی موثر و مدرسه روحی تکامل و تربیتی والاست که سه حوزه شناختی، عاطفی و رفتاری را پوشش میدهد. درحوزه ی شناختی، تاثیر شگرفی در خداشناسی، خودشناسی، مسئولیت شناسی دارد و در حوزه عاطفی، موجب افزایش احساسآرامش، تقویت دلبستگی به خدا، بالا بردن احساس حرمت خود و رشد و تعالی میگردد و در حوزه رفتاری، منشا اصلاح و تغییررفتار، خیررسانی و شفابخشی است، از غفلت پیشگیری میکند و عامل پیدایش بصیرت و روشنایی در دل و تاثیرناپذیری ازوسوسههای شیطانی است.

آثار تربیتی؛ دعا؛ حضرت علی (ع)