سیما دلیری - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
مهرانگیز پیوسته گر - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا ،تهران، ایران

هدف : هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ی بین تفکر خلاق و تفکر انتقادی با پرخاشگری در پسران نوجوان بود.روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان پسر دوره ی متوسطه دوم شهرستان قائم شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. حجم نمونه براساس فرمول کرامر، ۱۶۰ نفر برآورد و با روش نمونه گیری تصافی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های خلاقیت عابدی، تفکر انتقادی کالیفرنیا و پرخاشگری باس و پری بود. داده های جمع آوری شده با آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه و با استفاده از SPSS-۲۱ تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد، بین تفکر خلاق و تفکر انتقادی با پرخاشگری در پسران نوجوان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین بین نمره کل تفکر خلاق و مولفه های آن شامل سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری با متغیر تفکر انتقادی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. براساس نتایج آزمون رگرسیون، تفکر خلاق سیالی با بالاترین ضریب بتا (- ۰/۳۷۴)، قویترین پیشبینی کننده بر کاهش میزان پرخاشگری در پسران میباشد. متغیر تفکر انتقادی با ضریب استاندارد (-۰/۳۳۷) دومین متغیر پیشبینی کننده میزان پرخاشگری میباشد و بعد از آن تفکر خلاق بسط پیشبینی کننده کاهش میزان پرخاشگری در پسران می باشد.نتیجه گیری: همان گونه که بررسی های این پژوهش نشان داده اند، به منظور کاهش پرخاشگری در پسران نوجوان، تفکر خلاق و تفکر انتقادی در آنها باید تقویت گردد

تفکر خلاق، تفکر انتقادی، پرخاشگری