مهدی حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشدمنابع طبیعی
امین میراسدی

سیستم شناورسازی با هوای محلول (DAF) به عنوان یک روش جداسازی ذرات در اواخر قرن بیستم شناخته شده و کاربرد آن در حال گسترش است . عملکرد این روش برعکس روش ته نشینی می باشد و از نیروهای مخالف نیروی جاذبه استفاده می کند. در این روش هوا تحت فشار چند اتمسفر در فاضلاب حل می شود و پس از هدایت آن به مخزن شناورسازی باعث شناور شدن ذرات روی سطح فاضلاب می شود. امروزه از این روش برای حذف ذرات ریز چربی، کدورت، جامدات آلی و معدنی، تصفیه آب آشامیدنی و حتی برخی فلزات سنگین و... استفاده های فراوانی می شود.عوامل متعددی در بالابردن راندمان این سیستم تاثیر گزار هستند که ازجمله آن می توان به استفاده از حوضچه انعقاد در ابتدای سیستم، نوع و میزان ماده منعقد کننده، زمان شناور سازی، میزان کل جامدات معلق Total Suspended Solids (TSS)، Air-solids (A/S) و... اشاره نمود.

شناورسازی با هوای محلول، تصفیه پساب،انعقادو لخته سازی، زمان شناورسازی، صنایع، اشباع سازی