سیدمجید شفائی چهچه - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
علی سعیدی - استادیار گروه روان شناسی و مشاوره دانشگاه فرهنگیان، مشهد، ایران

این پژوهش با هدف بررسی پیشبینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی بر اساس هوش هیجانی و هوش معنوی انجام گردید. روش پژوهش از نوع همبستگی وجامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان گلبهار در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ هستند که با روش نمونه گیری خوشه ای از بین مدارس انتخاب شدند. حجم نمونه پژوهش ۳۰۶ نفر است که این تعداد به پرسشنامه های هوش معنوی کینگ و هوش هیجانی پترایدر و فارنهام پاسخ دادند. معدل تحصیلی دانش آموزان هم به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرارگرفت. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS ۲۲ و آزمون آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافتهها نشان داد که هوش هیجانی و هوش معنوی پیشرفت تحصیلی را پیش بینی میکند. از آنجایی که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان لازمه تحول در آموزش و پرورش میباشد لازم است دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت در زمینه ارتقا هوش معنوی دانش آموزان بکوشند.

هوش هیجانی؛ هوش معنوی؛ پیشرفت تحصیلی.