بهاره پیرهادی - دکتری زبان و ادبیات ژاپنی ،کارمند رسمی وزارت امورخارجه ایران ،تهران ۱۰۴۱ دوم

مقاله حاضر با بررسی معایب و مزایای کاهش تمایل به فرزنداوری در دو کشور ایران و ژاپن به روش اسنادی و کتابخانه ای میباشد .که با مطالعه و بررسی اقدامات دو کشور برای برقراری توازن جمعیتی و بررسی داده های آماری جمعیتی و مشابهتراهکارهای دولتی سعی در نشان دادن و مقایسه تاثیر پذیری راهکارهای ارائه شده در مقابله با مشکلات موجود می باشد .و بهاین نتیجه رسید که سیاستگذاریها و اقدامات پزشکی و بهداشتی در زمینه ی تنظیم خانواده و ارائه ی خدمات پیشگیری ازبارداری به مردم نیز در این زمینه تاثیر بسزایی داشت.بنابراین همان گونه که همهی عوامل و نهادها در کنار هم این فرهنگ رانهادینه کردند و در رسیدن کشور به این وضعیت جمعیتی نقش داشتند، در شرایط کنونی نیز برای اصلاح این روند و هر گونه برنامه ریزی و سیاستگذاری برای افزایش جمعیت، نیازمند فعالیت یکپارچه و هماهنگی همه ی نهادها و عوامل تاثیرگذار است.

فرزند آوری ،ژاپن ،ایران ،جامعه شناسی