عاطفه پورفتاحی - دانش آموخته ی رشته ی دندانپزشکی، دندانپزشکی کودکان، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
هاجر عطارزاده - استادیار، گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکدهی دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
فروزان وحیدی - دستیار تخصصی، گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

مقدمه: پوسیدگی دندانی، شایعترین بیماری مزمن دوران کودکی است که تاثیر عمیقی در سلامت فرد و جامعه دارد. مطالعه ی حاضر، تعیین ارتباط بین شاخص توده ی بدنی و پوسیدگی دندانی در کودکان ۶ تا ۱۰ ساله در شهرستان رفسنجان در سال ۱۳۹۸ را هدف قرار داد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، تعداد ۲۱۵ دانش آموز دختر و پسر ۶ تا ۱۰ ساله به صورت تصادفی انتخاب شدند که ارتباط بین شاخص تودهی بدنی و پوسیدگی دندانی آنها بررسی گردید. نمونه ها در چهار گروه لاغر، با (BMI (Body mass index نرمال، اضافه وزن و چاق قرار گرفتند. ارتباط بین دو شاخص BMI و DMFT/dmft از طریق آزمون های Mann-Whitney و Kruskal-Wallis و ضریب همبستگی Spearman تعیین شد (۰۵ / ۰ = α). یافته ها: بین مقدار شاخص dmft و شاخص توده ی بدنی کودکان، رابطه ی معکوس و معنی داری وجود داشت (r=-۰/۳۱۵, p value>۰/۰۰۱). میانگین شاخص DMFT بین کودکان لاغر، با وزن نرمال، دارای اضافه وزن و چاق تفاوت معنی داری وجود نداشت (۲۰۵ / ۰ = p value). نتیجه گیری: شاخص dmft با افزایش شاخص توده ی بدنی کاهش می یابد و ارتباط معنی داری بین شاخص DMFT با شاخص توده ی بدنی وجود نداشت.

شاخص توده ی بدنی، پوسیدگی دندانی کودکان، چاقی کودکان