ویژگی های رادیولوسنسی مجاور اپیکال به عنوان عامل خطر آسیب به عصب آلوئولار تحتانی
عنوان مقاله: ویژگی های رادیولوسنسی مجاور اپیکال به عنوان عامل خطر آسیب به عصب آلوئولار تحتانی
شناسه ملی مقاله: JR_JIDS-17-4_015
منتشر شده در زمستان در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JIDS-17-4_015
منتشر شده در زمستان در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهوش حسنی - استادیار، گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
نسیم رضوی - دستیار تخصصی، گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران
مطهره ظریفی - دندانپزشک، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
خلاصه مقاله:
مهوش حسنی - استادیار، گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
نسیم رضوی - دستیار تخصصی، گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران
مطهره ظریفی - دندانپزشک، دانشکده ی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
مقدمه: رادیولوسنسی اپیکال مجاور Juxta-apical radiolucency) JAR)، به عنوان یک عامل خطر جدید آسیب به
عصب آلوئولار تحتانی؛ بعد از خارج کردن مولر سوم مطرح است. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط JAR
با عصب (IAN (Inferior alveolar nerve canal ، صفحه ی کورتیکال، موقعیت آن نسبت به IAN و
زاویه ی دندان بود.
مواد و روش ها: در مطالعه ی مورد- شاهدی حاضر، از تعداد ۵۴۵ نمونه ی سیتی با دسته ی اشعه ی مخروطی Cone-beam computed tomography) CBCT) از دندان مولر سوم فک پایین، ۷۵ مورد JAR و ۷۵ مورد شاهد بررسی
گردید. رابطه ی JAR با عصب آلوئولار تحتانی، موقعیت JAR نسبت به IAN ، نازکشدگی صفحه ی کورتیکال
لینگوال، موقعیت دندان و زاویه ی آن مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل توصیفی به کمک آزمون های
Fisher's exact test و Chi-square در سطح معنی داری (۰۵ / ۰ = p value) تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: مزیوآنگولار، شایع ترین موقعیت دندانی در هر دو گروه بود. از نظر زاویه ی دندان، تفاوت معنی داری میان دو گروه
مشاهده نشد (۳۴۶ / ۰ = p value). هیچگونه اختلاف معنی داری میان دو گروه بر اساس JAR و مجاورت دندان
با IAN مشاهده نشد (۵۷۸ / ۰ = p value). اگرچه شایع ترین موقعیت در گروه JAR لینگوال و در گروه شاهد
فوقانی بود، اما تفاوت معنی داری میان آنها مشاهده نشد (۱۲۲ / ۰ = p value). اغلب نمونه ها در هر دو گروه
JAR؛(۸۴ درصد) و شاهد (۳ / ۷۷ درصد) دچار درجاتی از نازکشدگی کورتیکال لینگوال بودند. بر این اساس،
تفاوت معنی داری میان دو گروه JAR و شاهد مشاهده نشد (۶۲۶ / ۰ = p value).
نتیجه گیری: در بیشتر موارد JAR با IAN در تماس است و درجاتی از نازکشدگی کورتیکال نیز دیده می شود. این یافته ها
بیانگر احتمال افزایش خطر آسیب عصبی هنگام بیرون کشیدن دندان های آسیای سوم می باشد.
کلمات کلیدی: عصب مندیبولار، مولار سوم، توموگرافی کامپیوتری با دسته ی اشعه ی مخروطی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1700023/