سیده زینب ندروندی - کارشناسی علوم حوزوی حوزه الزهرا س اندیمشک

دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم با تمام شگفتی ها، زیبایی ها و پیشرفت ها آکنده از ترس و نگرانی است. آرامش در چنین عصری، گمشده ای گرانسنگ است و برای کسانی که تشویش و نگرانی را آموزده اند و با آن دست به گریبان بوده اند، گوهری گران بها می باشد. به راستی ساحل آرامش در این دریای طوفان زده کجاست؟ گرچه بشر متمدن در سایه ی علم و دانش و به کارگیری نیروهای مختلف طبیعت توانسته بر بسیاری از مشکلات خود فائق آید، ولی نمی توان منکر این حقیقت شد که به تناسب رشد روز افزون علوم بشری و پیش رفت فن آوری، سیر صعودی بیماری های روحی و ناراحتی های روانی، تشنج و اضطراب درونی نیز رو به افزایش است. واقعیت این است که نسل نگران و سرگشته، به دنبال گمشده ی خود یعنی «آرامش و رضایت خاطر» است. که وجود برخی رذایل اخلاقی موانع بزرگی بر سر راه آن است. احساس رضایتمندی و نارضایتی از زندگی، ریشه در چگونگی تفکر و شناخت صحیح از زندگی و دنیایی که در آن هستیم دارد. زیرا بدون انتظار واقع گرایانه نمی توان زندگی موفقی داشت. بنابراین ناکامی، حیرت و سرگردانی پیامد نشناختن ماهیت رضایت است که موجب ناامیدی، ناتوانی، افسردگی و نارضایتی می شود، زیرا نه آینده ی روشن را برای خود تصور می کند و نه توان حرکتی در خود می یابد.

آرامش، رضایت، زندگی.